خدایا هر چه را دوست داشتم، از من گرفتی. به هر چه دل بستم، دلم را شکستی. به هر چیزی که عشق ورزیدم، آن را زائل کردی. هر کجا که قلبم آرامش یافت، تو مضطرب و مشوش نمودی. هر وقت که دلم به جایی استقرار یافت، تو آواره ام کردی. هر زمان به چیزی امیدوار شدم، تو امیدم را کور نمودی ... تا به چیزی دل نبندم و کسی را به جای تو نپرستم و در جایی استقرار نیابم و به جای تو محبوبی و معشوقی نگیرم و جز تو به کس دیگر و جایی دیگر و نقطه ای دیگر آرامش نیابم، فقط تو را بخواهم، تو را بخوانم، تو را بجویم و تو را پرستش کنم.
نیایش ها، شهید دکتر مصطفی چمران
الحق که انسان های بزرگ چه نیایش های ساده و زلالی داشتند.
من لذت بردم و از این به بعدسعی می کنم در همه حال خدارا بیش از پیش در خاطر داشته باشم.
خرسندم از این تاثیری که داشت.
راستی ی کم دیگه وبلاگمون 1ساله میشه .
اولا تولدش مبارک .
دوما با این نیایش از خدا مدد رشد یافتن روز افزونش را خواستاریم.شاید اتفاقی متن فوق الغاده ای واسه تبریک تولد پناهگاهمان انتخاب کردی.
من و تو سه بار متولد شدیم .تولدت مبارک Eternal.
این هم یک هدیه از کسی که سالهاست با من است.
تولد وبلاگمان مبارک لونای عزیز.
به یاد شهید مصطفی چمران
به یاد کسی که بیگاه دلم برایش تنگ می شود بی آنکه دیده باشمش.
خدایا شکرت که همیشه با منی. با تو هرگز تنها نیستم.
شکرت، ... که تو خدایی، نه از آن چیزهایی که بیشترشان می پندارند!
سلام
ممنون از حضورت
با فضای وبلاگت احساس نزدیکی کردم
خوشحال میشم بازم بهم سر بزنی:)
چشم حتما سر فرصت میام.
نظر لطفتونه.
اول از همه چقدر پست گذاشتی!!من زیاد نبودم یا ....اصلا نکنه واژه های من رو تو یا لونا دزدیدین؟؟؟
دوم اینکه چقدر خدای من اینجوریا نیست!!!خوشحالم!
سوم تولد وبلاگتون مبارک...براش یه پست بذار میخوام یه کامنت اساسی براش بذارم...
چهارم ٬ لونا عاشق این تعبیرتم (پناهگاهمان)...همینجوری دارم تکرارش میکنم بس که پر از همه ی چیزهای خوبه....ازش استفاده میکنم بعدا...
در آخر اینکه من فردا میدترم دارم...بعدا میام بقیه رو میخونم....
متشکرم از کامنتت، متشکرم از تبریکت.
راستش قصد تولد و پست نداشتم اما انگار یه جورهایی اجتناب ناپذیره!
بقیه اش رو هم صاحابش بخونه. :)
قلمتون خاصه و جذاب:)
به من هم سر بزنید
ممنونم.
چشم.
این دکترا رو ولشون کن!...
این، نتوانم ...