کابوس بیداری

سکوت کرده اند، تمام دلخوشی های دنیا. زندگی بر عکس همان حرف های خیلی اشباح، زیادی گاه شیرین است. انقدر که دلت، سمفونی لبخند بخواهد. کنسرت پیانوها و گیتارها و ویولن ها، و دلت که تنها خنده بخواهد از نگاه فرو ریخته نوازندگان آماتور که عین آرشه میمانند و انقدر روحت را صیقل می دهند که دیگر هیچ چیز از آن باقی نماند. 

و گه گاهی شبیه همان ملودی تم پیانو، ... می لغزد نگاه تب دارش روی همین شبهای خالی سکوت. که غرور را بفهمی از رابطه ناهنجار باران با پنجره ها! کلا کابوس بود ... کابوسی که دیگر امروز ادامه نخواهد یافت. باز، خواب دیدم سیگار میکشم. چه خواب های ما هم طعم لایت پست مدرن گرفته دیگر! تقصیر همین پل استر ملعون است که ما را از تمام فرخندگی های دنیای دموده نوستالژی بیرون کشید. حالا، گاه دلم هوای یک پیاده روی دو نفره روی سی و سه پل می خواهد. 

دریغ ... شبهای ما، رنگ این چیزها را از دست داده است ... غلظت زندگی که زیاد می شود. خیابان ها غمگین و خلوت می شوند. تو می مانی و باران و کافه های نیمه شب های سکوت. خلوت تر از همه نورها، آدمها و ... سنگین است نگاه شبانه دیروز! دلم عجیب استینگ می خواست! بعد از آن کنسرت کلاسیک که روی ذهنم سکوت کرد ... 

اسامی به کار رفته

The Piano Theme | The Piano | Micheal Nyman

Paul Auster - نویسنده پست مدرن آمریکایی

STING

 

Blind Singer and Jazz Pianist Ray Charles Performing in Concert at Carnegie Hall By Bill Ray